Αναβολή Fernando Pessoa

(αποσπάσματα)

(...)

Σήμερα θέλω να ετοιμαστώ

Θέλω να ετοιμαστώ ώστε αύριο να σκεφτώ

Για την επόμενη μέρα...

Αυτό είναι οριστικό.

Έχω ήδη το πρόγραμμα σχεδιασμένο, αλλά όχι,

Σήμερα, σχέδια δε κάνω...

Αύριο είναι η μέρα των πλάνων .

Αύριο θα καθίσω στο γραφείο για να κατακτήσω τον κόσμο,

Αλλά θα τον κατακτήσω μόνο μεθαύριο.

Θέλω να κλάψω,

Θέλω ξαφνικά να κλάψω πολύ από μέσα μου...

(...)

Οχι πιο πριν...

Μεθαύριο θ' αλλάξω συμπεριφορά, θα πάρω την κοινή,

Αυτή που θε μελετήσω αύριο.

Μεθαύριο θα είμαι τελικά εκείνος

Που σήμερα, με κανένα τρόπο δεν μπορώ

Να είμαι.

Μόνο μεθαύριο..

Νυστάζω όπως κρυώνει ένας ασέσποτος σκύλος.

Νυστάζω πολύ.

Αύριο θα σου πω τα λόγια, ή μεθαύριο...

Ναι, ίσως μόνο μεθαύριο...

Το μέλλον...

Ναι, το μέλλον.

(...)

Στο δρόμο της Σίντρα*, στο φως του φεγγαριού,

Θλιμμένος, απέναντι στους κάμπους και τη νύχτα,

Οδηγώντας τη Σεβρολέτ απαρηγόρητα,

Χάθηκα στο μελλοντικό δρόμο,

Χάθηκα στην απόσταση που έφτασα,

Και με μια φοβερή επιθυμία,

Ξαφνική βίαιη, ακατανόητη, άνοιξα ταχύτητα...

Αλλά η καρδιά μου έμεινε στο σωρό από πέτρες,

Που παρέκαμψα βλέποντάς τον χωρίς να τον προσέξω,

Στην πόρτα της καλύβας.

Η καρδιά μου άδεια,

Η καρδιά μου ανικανοποίητη,

Η καρδιά μου πιο ανθρώπινη από μένα

Πιο ακριβής απ΄τη ζωή.

Στο δρόμο για τη Σίντρα, κοντά στα μεσάνυχτα, 

Στο φως του φεγγαριού, στο τιμόνι, 

Στο δρόμο της Σιντρα, τι κούραση από την ίδια τη φαντασία,

Στο δρόμο της Σίντρα, κάθε φορά πιο κοντά στη Σίντρα,

Στο δρόμο της Σίντρα, κάθε φορά πιο κοντά σε μένα...

                                                                                                       

                                                                             5-5-1928

*πόλη/δήμος της Πορτογαλίας που βρίσκεται στην περιοχή της Λισσαβώνας,παγκόσμια κληρονομιά της ΟΥΝΕΣΚΟ.